Het stormt. Heerlijk, voor mij een gevoel van knusheid. Tijd om het binnen gezellig en aangenaam te maken. Ik kijk naar buiten en zie hoe hard het waait. Ik hoor de regen tegen het raam aan kletteren en ik voel de onrust van het weer. Aan de overkant bij mij is een boom helemaal ontworteld. Zo bijzonder hoe sterk de natuur kan zijn om zo’n grote boom te ontwortelen.
Toen ik zelf worstelde met depressiviteit, en soms nog steeds wanneer ik een kleine terugval heb, zag ik dat anders. Toen voelde het in mij als een storm, maar zonder de knusheid die ik nu voel. Het was onrustig. Ken je dat? Je hoofd dat geen moment stil staat. Je weet niet meer waar je heen wilt en wat je wilt. Je voelt je ontworteld. Net als vele bomen nu, compleet uit de grond getrokken. Ruw en liefdeloos.
In de storm zelf vraag je je vaak af wanneer houdt het nou eens op? Soms sta je ervan verbaasd dat het nog erger kan en komt er ook nog een onweer bij kijken. En soms komt er een klein beetje rust, maar op de een of andere manier lijkt de storm maar niet te gaan liggen. En vaak voelt het of je er geen invloed op hebt.
Veel mensen raken gefrustreerd van het weer. Klagen ze altijd over dat het regent. Ze worden heel onrustig wanneer het weer zo tekeer gaat. Ik denk dat dat komt uit een gevoel van onmacht. Je ziet ineens hoe de natuur ook kan zijn. Meedogenloos, ruw en liefdeloos.
Vroeger voelde ik dat ook zo, en klaagde ik net zo hard mee. Dit omdat het mij aangeleerd was, daar geïrriteerd over te zijn. Op een bepaald moment besefte ik dat ik er weinig aan kon doen en dat het verspilde energie was om me daar druk over te maken. En dus leerde ik mezelf iets anders aan. Ik kan genieten van de natuur wanneer het lekker warm is, alles in bloei staat en de lucht blauw. Maar van diezelfde natuur kan ik nu ook genieten wanneer het regent. Dat zorgt er namelijk voor dat we juist leven in de mooie groene omgeving dat we doen. Alles in de natuur heeft een functie en alles is nodig. En dus wanneer je op de “mooie” dagen kan genieten is het ook belangrijk te genieten op de “mindere” dagen. Die zorgen er uiteindelijk weer voor dat er mooie dagen aan komen.
Door te accepteren dat ik er niets aan kon veranderen, kan ik nu genieten. Datzelfde geldt ook voor jezelf. Wanneer jij je rot voelt, depressief voelt, sta je continu met jezelf in gevecht. Wanneer je de situatie echt gaat accepteren hoe die op dat moment is, zul je merken dat er ineens meer ruimte ontstaat. Je bent namelijk niet al je energie tegen jezelf aan het gebruiken. Probeer eens mee te waaien. Het is nu zoals het is. En dat is goed. En wanneer de storm dan een klein beetje gaat liggen kun je liefdevol jezelf weer rustig opbouwen. Zoals je in het bos vaak ontwortelde bomen ziet, die weer helemaal opgenomen worden in de natuur. Het zijn prachtige plaatjes om te zien. En zo kan ook de storm in jouw hoofd uiteindelijk een prachtig plaatje worden.
Je kunt een vlinder niet helpen met ontpoppen, maar ik zie je, ik voel je, ik hoor je.
P.S. Binnenkort geef ik mijn Webinar: Je depressie zelf de baas!
Klik hier voor meer informatie.
Comments